გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი გიორგი და მისი სახეშეცვლილი ფორმა – გეორგა. 1817 წლის აღწერით, სოფელ ბორბალოში, თავად ნინია სოლოღაშვილის ყმად მოიხსენიება ივანე გეორგაძე. ამავე ძირისაა გვარი გიორგაძე.

საქართველოში 14 582 გიორგაძე ცხოვრობს: თბილისში – 2 798, ქუთაისში – 2 256, ვანში – 1 112. არიან სხვაგანაც

ზუმბაძე და სუმბაძე ერთი და იგივე გვარია. გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი სუმბატი. ამ სახელისგან ნაწარმოებია, ასევე, გვარები: სუმბათაშვილი, სუმბაძე, ზუმბაიძე.

საქართველოში 546 ზუმბაძე ცხოვრობს: თბილისში – 96, ახალციხეში – 87, ხარაგაულში – 79. არიან სხვაგანაც.

442 სუმბაძე: თელავში – 342, თბილისში – 67, ახმეტაში – 10.

გვარის ფუძეა მეტსახელი გნოლია. გნოლი არის მომცრო ფრინველი, რომელიც კაკაბს წააგავს. თონეთში მცხოვრებ გლეხს, გიორგი გნოლიძეს, 1830 წელს შეეძინა ქალი, რომელიც მონათლა მღვდელმა აბრამ თეთრაძემ და სახელად უწოდა ანა.

საქართველოში 239 გნოლიძე ცხოვრობს: გორში – 134, თბილისში – 97, თელავში – 2.

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი კაკალა. ამავე ძირისაა გვარები: კაკალაძე და კაკალია. „სოფელ თონეთში ნინია გარაძეს შვილს უნათლავს გიორგი კაკალაშვილი.” „დიდ თონეთში, 1843 წელს მოიხსენიება ბადალა ლაპიაშვილი, იგივე კაკალაშვილი.”

საქართველოში 613 კაკალაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 301, კასპში – 64, გურჯაანში – 52. არიან სხვაგანაც

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი კოჭლა. ამავე ძირით ნაწარმოებია გვარი კოჭლავაშვილი. მეჩვიდმეტე საუკუნეში, სატივეში ცხოვრობდა ქიტესა კოჭლაშვილი, რომელსაც ჰყავდა ერთი მოლაშქრე ვაჟი. ის მოხსენიებულია ზემო ზართლის სადროშოს აღწერის დავთარში.

საქართველოში 211 კოჭლაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 93, გორში – 59, ახმეტაში – 28. არიან სხვაგანაც.

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი გელდია, რომელიც თურქული სიტყვაა და ქართულად ნიშნავს „წყალობა მოვიდა“. ბერი გელდიაშვილი მოიხსენიება სოფელ მოხისში, 1707 წლის პირობის წიგნში, რომელიც მისთვის არდაშელ ზებულისძეს მიუცია.

საქართველოში 494 გელდიაშვილი ცხოვრობს: ქარელში – 152, თბილისში – 107, ახმეტაში – 72. არიან სხვაგანაც

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი დოდია, რომელიც ტბეთის მონასტერშია მოხსენიებული. „სოლოღაშვილ იესეს ღოუბანში ჰყოლია ყმა იორდანე დოდიაშვილი.“ ამავე ძირისაა გვარები: დოდაშვილი, დოდელია, დოდოლაშვილი, დოდუა.

საქართველოში 43 დოდიაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 28, გორში – 7, გარდაბანში – 6. არიან სხვაგანაც

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი გელიტა. გიორგი გელიტაშვილი მოიხსენიება 1713 წლის წყალობის წიგნში. ხაბაზი გელიტაშვილი 1736 წლის დახსნილობის წიგნშია მოხსენიებული, რომელიც ელიზბარ და სხვა სოლოღაშვილებს მელიქია საქუაშვილისთვის მიუციათ. სოსია გელიტაშვილი, ოჯახითურთ, 1823 წელს მიხსენიება დიდ ენაგეთში. ამავე ძირისაა გვარები: მგელიტაშვილი, გელუტაშვილი.

საქართველოში 346 გელიტაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 190, კასპში – 80, გურჯაანში – 53. არიან სხვაგანაც.

გვარის ფუძეა საკუთარის ახელი ბუზია. ბუზიაშვილი პავლე მოიხსენიება სოფელ ბორბალოში 1873 წლის აღწერის მასალებში.

საქართველოში 623 ბუზიაშვილი ცხოვრობს: ქარელში – 260, თბილისში – 150, საგარეჯოში – 68. არიან სხვაგანაც.

გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი ვალა, რომლისგანაც მომდინარეობს ფორმები: ვალე, ვალერი, ვალო. ამ გვარის ფუძე სიტყვა ვალს უკავშირდება. ვალიშვილი მამუკა მოხსენიებულია ჯავახიშვილების 1607 წლის ნასყიდობის წიგნში.