ახლა რასაც ვწერ, ყველა სიტყვა დიდზე დიდია,
თუმც მწერლობა და პოეტობა ფეხზე მკიდია.
თუმც მწერლობა და პოეტობა ფეხზე მკიდია.
ნანა სელეპანოვა - ის აღარ მოვა
ის აღარ მოვა.. მე ისევ ველი,
გადავივიწყებ, რაც მან დამმართა,
შორს იყოს ჩემგან, ოღონდ ნუ მესვრის
მომაკვდინებელ სიტყვებს ხმამაღლა.
გადავივიწყებ, რაც მან დამმართა,
შორს იყოს ჩემგან, ოღონდ ნუ მესვრის
მომაკვდინებელ სიტყვებს ხმამაღლა.
ნანა სელეპანოვა - რაღა აზრი აქვს
ნუთუ, მრავალჯერ წასული კაცი
ბუმერანგივით უკან ბრუნდება,
თუ მონატრებამ აანთო წამით,
რაღა აზრი აქვს, მის დაბრუნებას.
ბუმერანგივით უკან ბრუნდება,
თუ მონატრებამ აანთო წამით,
რაღა აზრი აქვს, მის დაბრუნებას.
ნანა სელეპანოვა - ღამის აგონია
დაიწყო!.. და შენც იწყებ ვოიაჟს,
ღამით ღვინისფერ წინდებს გაიხდი,
შენ გადაიღვრი მკერდზე კონიაკს
და მძვინვარების ბალანს აიშლი.
ღამით ღვინისფერ წინდებს გაიხდი,
შენ გადაიღვრი მკერდზე კონიაკს
და მძვინვარების ბალანს აიშლი.
მერაბ სალუქვაძე – გადაღლილი ქუჩები ––
და მაშინ როცა,
გადაღლილია ხალხით ქუჩები,
დღეს თეთრი სისხლი აწუხებს ბევრს,
შიშველ სხეულებს
როცა ირგვლივ ბოლო არ უჩანს,
ეს როგორც ყველას,
მაშფოთვებს მეც..
გადაღლილია ხალხით ქუჩები,
დღეს თეთრი სისხლი აწუხებს ბევრს,
შიშველ სხეულებს
როცა ირგვლივ ბოლო არ უჩანს,
ეს როგორც ყველას,
მაშფოთვებს მეც..
ნანა სელეპანოვა - მაშინ, როცა
მაშინ, როცა ამ ლექსს ვწერდი,
მე, საბრალო, მონა შენი,
ლექსი სისხლით შეიღება
ჩემ გულიდან მონადენით.
მოგესალმებით!