ცოლი მიდის გემით სამოგზაუროდ, ქმარი აცილებს... დაიძვრება გემი, უცბად ქმარს რაღაცა გაახსენდება გამორბის უკან ბურჯზე და გაჰკივის ცოლის მისამართით:
-არავის მისცე...
ცოლი:
-ვერ გავიგე...
ქმარი: არავის მისცე...
ცოლი: ვერ გავიგე ვერა...
გემი უფრო შორდება ბურჯს...
არავის მისცე... არავის მისცე...(უფრო ხმამაღლა)
-ვერ გავიგე...
დაიქანცა კაცი, ენა გადმოუვარდა, გაწითლდა სულ, აღარაფრის თავი აღარ აქვს.
-ეჰჰჰ... მიეცი ვისაც გინდა შენი დედაც მ...ან - ხლს ჩაიქნევს და თავისთვის ჩაილაპარაკებს
-გავიგე გავიგეეე... -ცოლი იქიდან
-არავის მისცე...
ცოლი:
-ვერ გავიგე...
ქმარი: არავის მისცე...
ცოლი: ვერ გავიგე ვერა...
გემი უფრო შორდება ბურჯს...
არავის მისცე... არავის მისცე...(უფრო ხმამაღლა)
-ვერ გავიგე...
დაიქანცა კაცი, ენა გადმოუვარდა, გაწითლდა სულ, აღარაფრის თავი აღარ აქვს.
-ეჰჰჰ... მიეცი ვისაც გინდა შენი დედაც მ...ან - ხლს ჩაიქნევს და თავისთვის ჩაილაპარაკებს
-გავიგე გავიგეეე... -ცოლი იქიდან

ლხინში ბევრს გაახსენდები, ჭირში ახსოვხარ,ცოტასა. გაივლის დრო და მიხვდები, ვინც იმსახურებს,ძმობასა. კაცი, მეგობრით...

ეს ქარიშხალი რა არის- სულში რომ ქარიშხლებია... ეს მიწისძვრები რა არის- მკერდში რომ გულის ძვრებია... ან ეს ფიფქები რა...