ლხინში ბევრს გაახსენდები, ჭირში ახსოვხარ,ცოტასა. გაივლის დრო და მიხვდები, ვინც იმსახურებს,ძმობასა. კაცი, მეგობრით ცოცხლობსა, მეგობრობაა მთავარი, შენ ჭირს ვინც არა გლოვობსა, ის მეგობარი,არ არის. მეგობრისათვის,რას ამბობ, არ დავიშურებ თავსაო, მას სულის წადილს გავანდობ, აღვიქვამ,როგორც ძმასაო. და...

ეს ქარიშხალი რა არის- სულში რომ ქარიშხლებია... ეს მიწისძვრები რა არის- მკერდში რომ გულის ძვრებია... ან ეს ფიფქები რა არის- სულში რომ ფიქრის მთებია... და თუ ცხოვრება გზა არის, სად დამეკარგე ბებია?.. იქნებ,სხვა ბილიკს გავუყვე- იქ,სადაც არ მიძებნია... რამდენი წელი გავიდა, სულ დამავიწყდი გგონია?!...

* * * ძაღლი ძაღლურად მოკვდება ესეა მისი ცხოვრება, მაგრამ რა ვუყოთ იმ ამბავს რომ კარგი მეგობარია. ძაღლი ლომი ვერ გახდება ბუნებამ ასე მოაწყო. მაგრამ მთავარი ის არის, რომ ვირთხას არ დაემსგავსოს. საინტერესო ისაა, ცხოველმა იცის ადგილი ადამიანი კი ცდილობს სადაა მისთვის ადვილი. ხან ლომობს, ხანაც ვირთხაა,...

ხმაური ვერასდროს გახდება მუსიკა, ყალბ ნოტებს, შედევრი, ვერაფრით დაიტევს, არაფრის მთქმელია სიტყვათა ქაოსი, თუ სულის სიღრმიდან სათავეს არ იღებს, უგულოდ, ტილოზე, ფუნჯიც კი არ ხატავს, თუ მაინც დახატე, ვერავინ გაიგებს, ნურასდროს შეიქმნი, დიდების, ცრუ იმიჯს, ამით ვერ შესწვდები ზეციურ კარიბჭეს, მწვერვალის...

გამოიცვალა ქვეყანა ჩარხი უკუღმა ტრიალებს: ვირი კოკობ ვარდს უგალობს, ბულბული ვირებრ ღრიალებს! ზამთარში სიცხე გვაწუხებს, ზაფხულში დგება ზამთარი: სომეხმა ხმალი აიღო, ქართველმა სომხის დავთარი! ქურდები სჭრიან სამართალს, მართლებს უყრიან ბორკილსა და ქვეყნის მტერი იუდა დასცინის მამულიშვილსა! ბრიყვი და...

მოდიოდა ნინო მთებით ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა... და, როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ, თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ... მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი... მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის...

ციდან მოვლენილ ანგელოზად გამომეცხადე და ჩემს ზღაპრულ ცას შეემატა შენი ვარსკვლავი, ჩვენი ერთობით დაიწერა, ჩემო პატარავ, დედა-შვილური სიყვარულის, სულ სხვა, ზღაპარი, მიყვარხარ, მაგრამ მაინც ვფრთხილობ, ჩემო სიცოცხლევ, ვცდილობ ჩაგიკრა, აგარიდო ცივი ზამთარი, გულით ერთად ვართ, სხეულით კი სხვადასხვა მხარეს...

ცხენი ბოძზე იყო მიბმული, მოვიდა ეშმაკი და აუშვა. ცხენი მივიდა გლეხის ყანაში და მოსავალი გაუფუჭა, გლეხი გაბრაზდა, აიღო თოფი და მოკლა ცხენი. ცხენის პატრონი გაბრაზდა, აიღო თოფი და მოკლა გლეხი. გლეხის ცოლმა ეს დაინახა და ცხენის პატრონი მოკლა. ცხენის პატრონის ვაჟი გაბრაზდა და გლეხის ცოლი მოკლა. გლეხის...

ლექსო, ამოგთქომ, ოხერო, თორო იქნება ვკვდებოდე, და შენ კი ჩემად სახსოვრად სააქაოსა რჩებოდე, გიმღერდენ ჩემებრ სწორები ფანდურის ხმაზე ჰყვებოდე, ქვეყანა მხიარულობდეს, და მე საფლავში ვლპებოდე. ნეტავი, ჩემო სახელო, დიდხანამც იხსენებოდე, ჩემო ნათქვამო სიტყვაო, შენამც კი გაჰქვეყნდებოდე. შენ, ჩემო საფლავის...

შორს უღრან ტყეში თოფი გავარდა, პირქვე დაეცა მგელი ტიალი, ზვავის წინ ისე ჩუმად დაეცა გულში ჩაიკრა მგლური ღრიალი. იგი ხვდებოდა, რომ სულს ღაფავდა, რომ ღია იყო სამარის კარი, რომ წუთი-წუთზე მისთვის დაჰკრავდა სამგლოვიარო დიდრონი ზარი. ჭრილობებიდან სისხლი დაიძრა, სულსა ღაფავდა განაწამები, ბოლოს გაჩერდა...

ფრთხილად დავაბიჯებდი, მიწას რომ არ სტკენოდა. სიტყვებს ციმციმ ვზომავდი, მავანს რომ არ სწყენოდა. ჩემს წილ საგზალს ვტოვებდი, სხვას რომ მეტი ჰქონოდა... სულ არ გავიცინებდი, მას ეცინა ოღონდაც. ზეცას თვალს ვარიდებდი, უფლის მუდამ მრცხვენოდა, მარად ჩრდილში ვიდექი, ციოდა თუ ცხელოდა... მაგრამ მაინც ვერ ავცდი...

Mcvane.Ge Избранное · 20 май 2022 г. · ვისაც ფიქრი აქვს გაყინული, გაუთბე ღმერთო, ან ვისაც დილას ღამე უდგას აუნთე მზე და ვის სულშიც ახლა ზღვები ღელავს უწყნარე ურვა... ვისაც კი შია ამ წუთას ღმერთო, მიეცი სარჩო, ვისაც კი ცხელა და უდაბონდ ექცა ქვეყანა უჩინე წყარო... ვისაც კი სტკივა ახლა ღმერთო,...