"იცით, რა ცუდად ვარ?! ღამე რომ დავწვები, ათას რამეს ვფიქრობ. ფილმების გადაღება მინდა, უამრავი გეგმა მაქვს, მაგრამ რომ გავიღვიძებ და ვხედავ არაფრის საშუალება არ არის, საშინელ ხასიათზე ვდგები. ექიმები ამას დეპრესიას უწოდებენ, მე კი კინოს გადაღება მინდა. იცით რას ვნატრობ?! დავრჩენილიყავი იმ ქოხში...

უფალო, ამ ქვეყნად რამდენი ჭორია, მართალი გამხდარა ტყუილის სამიზნე, სამართალს აკრავენ ჯვარზე და ჰგონიათ, ვერავინ მიხვდება გულში რა ჩაიდეს. რა გითხრა, შენც ხედავ ფარული ომია, აქ შენი სახელით სამსხვერპლო აგვიგეს, ეშმას საამებლად ხელებზე კოცნიან, ისინი, ვინც გროშად სულები გაჰყიდეს. ვეცემით უფალო და ასე...

"ისევ ავად ვარ და ახალ წელს ვხვდები ჯიბეგაფხეკილი. დავდივარ უფეხსაცმლოდ. ერთადერთი მიღწევა ეს პალტოა, რომელიც ძლივს ვიშოვე. საათი დაყენებულია სწორედ თორმეტზე და მისი რეკვა შემატყობინებს ახალი წლის დადგომას. ღირს კი რაიმეს გახსენება მიმავალი წლის ამბებიდან? მთელი წლის განმავლობაში საზიზღრად...

დღეს ჩემი დღეა დღეს ჩემი დღეა, დაბადების დღე, მსურს ვიხალისო, მსურს მოვილხინო, მომავალ ბედის სადღეგრძელებლად მინდა რომ ყანწით დავსცალო ღვინო. მაშ მომილოცეთ, რაღას უყურებთ? ვარდ-ყვავილებით მომირთეთ ბინა, წუხელის მე ამ დღეზე ვფიქრობდი, ვერ მოვისვენე, არ დამეძინა. ერთი დღე მაინც, ერთი დღე მაინც მწარე...

-ბაბუ,ამ სკამზე მარტო მე და შენ ვსხედვართ. -არა,ჩემო პატარავ,ჩვენს შორის სიყვარული ზის. -მე ვერ ვხედავ,ბაბუ?! -მას ვერავინ ხედავს,უნდა იგრძნო. გოგონამ თვალები დახუჭა. -ბაბუ,ხვალაც ხომ მოვალთ აქ? -კი ბაბუ,მოვალთ. -ხვალაც ხომ დაგვხვდება სიყვარული? -სიყვარული სულ ჩვენთანაა,ბაბუ გენაცვალოს. -აბა,უფალია...

სიკვდილი ყველას გვაშინებს, სხვას თუ ჰკვლენ ცქერა გვწადიან: კაცნი ვერ ჰგრძნობენ ბევრჯელა, როგორ დიდს ცოდვას სჩადიან. რამდენი ავსული ვიცი, წარბშეუხრელად დადიან; თავის მტანჯველის შემუსვრა ან კი ვის არა სწადიან?! ვაჟა-ფშაველა...

– წეღან გითხარით, მაგ კაცის იმდენი ვალი მაქვს, ჩემს სიცოცხლეში ვერ გადავიხდი-მეთქი, არ იფიქროთ, რომ ფული მმართებს... – მა რა გმართებს, კაცო? – გაუკვირდა თედოს. – სიყვარული მმართებს... ნოდარ დუმბაძე...

გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრე ბაბუამ შვილიშვილს ძველი საათი მისცა და სთხოვა წასულიყო საათის ხელოსანთან და ამ საათის ფასი გააეგო. შვილიშვილმა დაბრუნებისას უთხრა რომ 5 დოლარად შეაფასა მესაათემ ეს საათი. მაშინ წადი მაღაზიაში და იქაც იკითხე ამ საათის ღირებულება. იქაც იგივე ფასად შეაფასეს. ახლა წადი და...

სადა ხარ, ღმერთო! შენი შექმნილი ქვეყანა რომ ხელიდან მიდის, გზა-კვალი არ ჩანს, კაცი არ ჩანს გამდები ხიდის, გახდა ქვეყანა მოღალატის, გამცემის, ფლიდის, ხელიდან მიდის, მიდის და მიდის! ხედავ, უფალო, მორევში ვართ ცოდვების დიდის, კაცი არაჩანს, რასაც თესავს, იმასვე მკიდის, არის ქვეყანა ავაზაკის, ფეხებზე...

დილა ახურებს სხივთა აბანოს და გადაღვარა ღამე კუპრებად, ასეთ დღეს ძალუძს ყოფნა განანოს, როგორ გაუძლო, არ გეუბნება. და ქარნი, შლეგი მეეზოვენი ქარვისფერ ფოთლებს მოჰგვიან- ნებით, სულში დაუკრავს ყრუდ ბეთჰოვენი, , ესეც გაივლის"- მოგვიანებით! თეა ხასაია...

მოდი, გადავქანდეთ ბავშვობაში, ისევ ვითამაშოთ სახლობანა. თორემ, ეს დიდობა გამიჭირდა, თავს რომ, დამატეხა ქარბორბალა. მართლა, წამომყევი გეხვეწები, იქნებ, ბავშვობაში დავისვენოთ, ისევ გავლაღდეთ და ვიტუტუცოთ, ჩვენი ოცნებები გავიხსენოთ. თორემ,სადაცაა სული გამძვრეს, ვეღარ, ვუმკლავდები ქარტეხილებს. წამო,...

გაზაფხულამდე... ჩაკეტავს მალე ეს ზამთარი ყველა შესასვლელს, და აპრილამდე სულში სითბოს რაღა შეავსებს... აიბუზება თოვლისფერი სევდა კარებზე, დაეკიდება თეთრი ცრემლი გრძელ წამწამებზე. მოედებიან მოფარფატე ფიფქები არეს, ჩამოღვრემილი სარკმელიდან გახედავ ღამეს. სიჩუმეც, გრძელი ზამთარივით უტყვიქ გახდება, და...