ერთხელ ტყეს ცეცხლი გაუჩნდა, ყველა ნადირი გამორბოდა. მხოლოდ ერთი პატარა ჩიტი ცდილობდა ხანძრის ჩაქრობას - თავისი პაწაწინა ნისკარტით წყალი წვეთ-წვეთად მიჰქონდა და ცეცხლს ასხამდა.
ჩიტს ჰკითხეს:
- რას შვრები? ნუთუ გგონია, რომ შენი მცდელობით ხანძარს ჩააქრობ?
ჩიტმა უპასუხა:
- ალბათ, ვერ ჩავაქრობ, მაგრამ რაც შემიძლია, იმას ვაკეთებ.
ჩიტს ჰკითხეს:
- რას შვრები? ნუთუ გგონია, რომ შენი მცდელობით ხანძარს ჩააქრობ?
ჩიტმა უპასუხა:
- ალბათ, ვერ ჩავაქრობ, მაგრამ რაც შემიძლია, იმას ვაკეთებ.

ლხინში ბევრს გაახსენდები, ჭირში ახსოვხარ,ცოტასა. გაივლის დრო და მიხვდები, ვინც იმსახურებს,ძმობასა. კაცი, მეგობრით...

ეს ქარიშხალი რა არის- სულში რომ ქარიშხლებია... ეს მიწისძვრები რა არის- მკერდში რომ გულის ძვრებია... ან ეს ფიფქები რა...